Yenə tənhayam otağımda

Yenə qəribə hisslər,qəlpələr qoyur qəlbimdə
Ümüdsüz,dolmuş gözlər,sıxıntlı,qarışıq hisslər hamısı qarışıqdı
Bir ip yumağı kimi qarışıq
Gülmək istəyirəm,ağlamaq istəyirəm,sevmek istəyirəm,qaçmaq,yorulmamaq,içimdəki nifrətin episentrini tapıb onu söndürməkdə istəyirəm!
Nə istədiyimi məndə bilmirəm heç.....
Bu həyat çox qəribə...
Bunlarıda niyə fikirləşirəm heç onuda bilmirəm yəqin tənhalıq və bekarçılıqdandı...
Mən nəyəm ki bu böyük görünən sadecə görünən dünyada?!
Bəlkə balaca bir damla.
Yox olsamda olmasamda nə fərqi varki?!
Arxada buraxdıqlarım əlbət bir gün gələcək..
Bəs fərqi nə olacaq?!