Kölgələr şəhərində boşa keçərkən vaxt suyun axışını izləyirdim qaranlıq bir küncdə .Sonra gəzdim hər yeri,hər küçəni gəzdim və sonda gəldim dünyanın axrına burda hər yerdə qəbirsanlıq,meyitlər var idi.Elə bil kimsə dünyada soyqırm eliyib və məndə ölüm tarlarında gəzməyə məcbur idim.Ruhum dibi görünməyən qaranlıqda,ümüdlərim qanadlanıb uçub,yaşama həvisim əlimdən alınmış və ölənlərə qarışmış bir şəkildə içimdə mənasız qorxu var idi.Gəzirdim amma bir dayan deyən yox idi elə bil harasa getdiyimi bilirəm hər addım atdığımda özümdən soruşurdum və mənasız bir baxışla baxdım dünyanın o biri ucuna amma qaraanlıq yedən göyə qədr hər yeri qanadı altına almışdı.Axrını bilmədiyim sabahlara atdığım hər bir addım dahada məni ölümə yaxınlaşdırıdı.
Ya cənnət yalan musqilərin içindən gələn insanları sakitləşdirən şirin bir nağıl yada gəzdiyim bu mənasız və qorxu dolu yol cəhənnəmin elə özü idi.Addımımı atdığım hər yer titriyir izimin qaldığı yer qanla dolurdu.Nəfəs alışımdada çətinlik çəkirdim,qapılar bağlıydı bəlkədə.Dizlərimdə heç taqət qalmamışdı qeyri ixtiyarı bükülürdülər və o an işiq içəri daxil oldu qanadlı bir mələk bilmədiyim bir rahatlıq aldığım hava ilə birlikdə bədənimə daxil oldu.Başa düşdüm ki yaşadığım və boşa sərf etdiyim bu həyatın bir məqsidi olduğunu.Bu məqsədin axırında esl xoşbəxtlik ya bir addım qabaqdadır yadaki bir addım arxamda qalmışdı.İndi otağımda otururmuşam və siqareri dibinə qədər çəkərək həyatın mənasını soruşuram özümdən.Ya doğurdan əvvələr yaşamırdım yada yaşadığım həyat çoxdan ölmüşdü!
0 cart-curt:
Yorum Gönder